از روی زمین خاک گرفته بلندمی شوم.به شلوارم نگاه می کنم.خاکی است.با دست هایم خاک را می تکانم.به کوه های دوردست چشم می دوزم.خورشید در حال طلوع کردن است.دیگر چیزی به چشم نمی آید.صبر کنید.هلی کوپتر ها،تانک ها وسربازانی بی پوست و ماهیچه پیش می آیند.من کجا هستم؟صدای تیری می آید.بعد تاریکی بر روشنایی غلبه می کند.سرم را از روی میز بلند می کنم و به اطرافم نگاه می کنم.همه جا سفید است.دوباره سرم را روی میز می گذارم.برخورد موهایم با چیز لطیفی را حس می کنم.سرم را باز از روی میز بلند می کنم.یک ورق و یک خودکار روی میز است.روی کاغذ نوشته است:بنویس:عالم خیال.از سر بیکاری شروع به نوشتن کردم.آن قدر نوشتم که انگشتم تاول بزند.خودکار در دستانم شل شد و درسفیدی زمین افتاد و با کلماتی واضح تردر سفیدی فرو رفت!پلک هایم بدجوری سنگین شده بود.خسته بودم و بی کار.داشتم دیوونه می شدم.آن قدر بی کار بودم که چشمانم را بستم و در سفیدی پریدم.صورتم خیس است.صدایی می آید.صدای...صدای دستگاه ضربان قلب.صدای قلبم را که کم کم قطع می شود می شنوم و آخرین چیزی که می شنوم صدای یک نواخت دستگاه ضربان است.آرام پلک می زنم.به دیواری سفت و سخت تکیه داده ام.دیوار پر از خط های نشانگر تاریخ است.یک اتاق کوچک و تاریک.بدون در.تنها با پنجره ای کوچک با میله هایی آهنی در اتاق هست.از پنجره به بیرون نگاه کردم.تاریکی مطلق.همه جا سکوت است و این سکوت،تار های صوتی ام را می لرزاند.

نظرات شما عزیزان:

ستایش

ساعت21:07---19 ارديبهشت 1392

[وب سایت]

گــاهے لازمہ کرکره ے زندگیـــم
رو بکشـم پـایین؛ یہ پارچہ سیــاه بزنــم رو درش بنویســم:
کســے نمــرده؛ فقـــط
دلـــم خیلـــــے گرفتـہ...

الناز

ساعت18:03---16 ارديبهشت 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

لطفا از وبلاگ من دیدن فرماییدhttp://teboys.loxblog.com

ستایش

ساعت15:04---16 ارديبهشت 1392

[وب سایت]

سلام ممنون / تولد شمام مبارک باشه...



شمام لینک شدی



وبت خیلی داره خوب میشه پاسخ:با کمک بچه های دیگه بهترم می شه.دفتر و قلم رو نمی دونی چه مارمولکیه که!یک چیزای عجیب غریبی می نویسه!

yasaman

ساعت16:28---15 ارديبهشت 1392

[وب سایت]

سلام خیلی وب خوبی داری مطالبت هم عالی و من هم لینکت کردم ومنتظرم که به وبم سری بزنی

ستایش

ساعت20:36---12 ارديبهشت 1392

[وب سایت]

سلام خیلی قشنگ شده وبتپاسخ:ممنون

ستایش

ساعت20:35---12 ارديبهشت 1392

[وب سایت]

پیشینه ی زخمم را



با نمکِ خون سرشته اند



آنچه سلولهای مرا زندگی می بخشد




پاسخ:به به

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: